Man tager hva man haver

Å byggje kjøken er ein kostbar affære- har eg høyrd. Visstnok blei det nokre kroner i isolasjon, panel og måling,
men utover det har ikkje kjøkenet kons kosta stort.

Mine kjære svigerforeldre byta ut kjøkenet nokre år før kon, og kan hende det ligg i slekti; iallefall var ikkje den gamle innredninga kasta:-)

Lakka tre som for lengst hadde gulna, med store sprekkar og lite freshe handtak

var ikkje mykje å skryte av, men i slike høve må ein vere desto meir kreativ.

Sjaven snekra og limte, me sparkla, pussa og grunna, og måla skåpa ljose. For ein forandring!


Handtak og knottar fekk me billig, og benkeplata var opprinnelig olja eik.

Eg er glad i mørkt tre, og lenge var benkane bra å ha, men det stadige behovet for oljing og pussing gjorde sitt til at eg ein vakker dag( for ikkje lenge sidan) vaska med trerens, pussa dei ned og måla dei grå med golvmåling! Så langt er eg stornøgd:-) Heile kjøkenet blei nokre hakk rolegare.

Nokre av dynnane til kjøkenskåpa lot seg ikkje redde, noko som var heilt ok. Eg har alltid lika opne løysingar på kjøken, men har kvia meg av di eg ikkje befinn meg i den altfor systematiske kategorien. Likevel blei det slik, og sjølv om nokre vil sei hyllene er rotete, meiner eg det gjev liv til rommet, og eit meir uhøgtideleg preg. Alle desse fine bollane og tallerkane kan jo heller ikkje gøymast bort.

Kan hende eg ryddar der ein dag, skal aldri sei aldri...



Den skjønne benken som stod i huset då me overtok, har vore inspirasjon til ein ny kjøkenbenk som delvis er ferdig.

Skulle hatt ein like velbruka og naturleg slitt benkeplate då, men men...

Kanskje eg finn det ein dag?

Vonar heimen kons kan vere til inspirasjon for deg.
Me kosar kon iallefall veldig her på bruket, og det må du også der du er!
Ha ei framleis god veke!

Sjova