Stova kons

Kvite veggar i små rom med mørke møblar hindrar klaustrofobi og vanskar med å puste:-)
Som dei andre romma skal også stova isolerast for kalde vinterdagar. Me byter nok panel også, samstundes som me byggjer trapp, men fram til då er stova perfekt.



Det siste, gamle vindauge i stova. Med tid og stunder skal me sette inn ei verandadynn her, med utgong til den framtidige, overfrodige kjøkenhagen min. Vinterhage kan det og hende det blir, men det laaaangt der framme.



Dei fleste vindauga i huset kons har pynt som desse. Opphaveleg er dei plater til eit lite bord, men for meg vakre smykke. Og så får ikkje den gode naboen med seg alt ( i kikkerten sin)



Den førre skinnsofaen kons blei gigantisk her inne og han trivdes liksom betre i meir urbane settingar. Så då kafeen me båe to er engasjera i trong ein sofa, slo velsigninga begge vegar: Kafeen fekk sofaen som ein skulle tru var laga for plassen, og me fekk denne herlege salongen:-)



Dette var tidlegare eit spisebord som ein gong på vegen fekk seg ein sprekk. Far min saga det i to, og vips hadde eg eit nydeleg, lite konsollbord.
Veldreia bein:-)



Ein diger, raudmåla sjenk frå 1970- talet er bytt ut med denne sjarmerande saken. Slitt og fin, og akkurat passe stor i stova.



Syltepressa står foreløbig til pynt, men snart jol... Engelen er del av eksamensoppgåva til ein kjenning. Bak ei dynn me ikkje brukar.



Dette var ein liten kikk i ei lita stove. Sjølv om det er mykje hjarterom her, er det desverre ikkje alltid nok husrom... Det gleder eg meg til at det blir meir av:-)

God, og gjestfri veke til deg og dine!
Sjova